Blog 'Een eenzame worsteling'

"Het Vertrouwensloket ontvangt een melding over zorgen en problemen bij een varkenshouder. Het sterftecijfer onder de dieren is te hoog. Gezien de urgentie van de situatie besluit ik de melding voorrang te geven in mijn werkzaamheden. Na overleg met een collega, maak ik direct een afspraak met de boer. Om te kijken of de zorgen om de veehouder en zijn dieren terecht is en of we hulp kunnen bieden.

Erfbezoek

Het erf waarop wij parkeren, ziet er schoon en verzorgd uit. De oude stallen zijn gerenoveerd. Er staan moderne stallen van recente datum. Het geheel ademt rust en orde uit.
Een medewerker is bezig met het reinigen van een stal. De varkenshouder wil, vanwege bedrijfshygiëne, liever niet dat wij de stallen betreden. Wij respecteren uiteraard zijn standpunt. Misschien geeft het komend gesprek zoveel vertrouwen, dat bij een vervolgbezoek bezichtiging van stallen en dieren mogelijk is. Tijdens de rondgang zien we een paar kadavers liggen, die niet afgedekt zijn. Dit geeft een ‘slordige’ indruk. De varkenshouder geeft aan dat wegens drukte en te weinig personeel zij nog niet in staat zijn geweest om de dode dieren volgens de regels te behandelen. Hij vindt de gang van zaken vervelend. 'Dat is overmacht', is zijn conclusie.

Gesprek aan tafel

Na de rondgang over het erf komen we in een gezellige, moderne woning. Aan de grote eettafel zetten we – onder het genot van een kopje koffie – het gesprek voort.
Het bedrijf heeft ongeveer 14000 zeugen. Er is de laatste tijd veel geïnvesteerd. Helaas zijn de biggenprijzen op een niveau, waarop de kosten-baten verhouding nadelig uitvalt voor de baten. Welbespraakt en op luchtige toon vertelt hij over de communicatie met de bank en de voerleverancier.

Informatieve vragen onzerzijds worden vriendelijk doch oppervlakkig beantwoord. We voelen dat er meer is, dan hij wil of kan vertellen. We voelen, dat hij worstelt met de vraag 'stoppen of doorgaan'. Een eenzame worsteling. Althans voor het oog van de buitenstaander. Wellicht deelt hij zijn worsteling met zijn echtgenote, die volgens hem een volledig inzicht heeft in het financiële plaatje.
Herhaaldelijk maakt hij ons duidelijk, dat hij trots is op dit bedrijf. Met eigen handen heeft hij dit bedrijf opgebouwd. Dat geeft hem een geweldig gevoel…

Een ander gevoel is dat hij niet de slaaf van het bedrijf wil zijn. Dag en nacht werken. Vooral wanneer er gebrek is aan personeel. 'Als je altijd voorop moet lopen, dan gaat er wel eens iets mis,' constateert hij zakelijk. 'Dat hebben jullie gezien tijdens de rondgang op het erf.'
Hij wil er wel eens uitbreken. Meer sociale contacten. Meer met zijn jonge kinderen iets gaan doen. Zijn ideaalbeeld van meer vrijheid en vrije tijd en minder werkuren bereikt hij niet op de ingeslagen weg.

Afronding

We merken in het gesprek dat er nog veel leeft wat niet gezegd is. Daarom stellen we een nieuw bedrijfsbezoek voor. Hij neemt dit aanbod aan. We plannen een datum.
Daarna nemen we met gemengde gevoelens afscheid. We vragen ons af: 'Wat zijn de diepere problemen?  En kan hij dit bedrijf wel managen?'
Misschien kunnen we hem helpen om de diepere problemen aan de oppervlakte te brengen en handvatten geven voor de toekomst. 

Het geplande bedrijfsbezoek is niet doorgegaan. Hij vond dit niet meer relevant, want hij had besloten om te stoppen en zijn bedrijf te verkopen.
Na wikken en wegen… Hopelijk kan hij nu zijn ideaal vorm geven in een andere werksfeer."

Drs. Ing. Gerard Venhuizen
Vertrouwensteam Noord – Nederland.